26 september 2018

26 september 2018, ik neem jullie even mee terug naar die dag. Het was dag 36 in mijn cyclus en hoewel ik tegenwoordig dan dik over tijd zou zijn, was dat een jaar geleden wel anders. Ik had destijds een onregelmatige cyclus en heb daarom vaak lang gewacht om te testen. Echter was 26 september 2018 een hele speciale dag want op die dag had ik mijn eerste positieve zwangerschapstest in handen. Een Clear Blue met 1-2 weken, dus zwanger zijn was een feit. 16 maanden na het stoppen met de pil was het ons eindelijk gelukt een nieuw leven te creëeren. We konden het niet geloven, was het echt zo? We waren een aantal weken ervoor voor het eerst naar de huisarts gegaan omdat het niet wou lukken en de eerstvolgende ronde werd ik gewoon zwanger. Ik wist het zeker, er bestaat iets daarboven. Wie of wat, I don’t know maar ik geloof gewoon niet in toeval.

Helaas hebben we maar 12 dagen mogen genieten van onze eerste kleine frummel want op 8 oktober 2018 werd het nieuwe leven in mij van ons afgenomen. Mijn allereerste echo.. waarop een lege baarmoeder te zien was. Nee ik had mij mijn eerste echo héél anders voorgesteld. Dit is iets wat ik mijn hele leven met mij mee zal moeten dragen en ik zal je vertellen, dat valt tot nu toe heel erg zwaar. Het heeft me getekend, naja je kan wel zeggen gekrast. Ik ben er (soms) geen leuker mens op geworden. En ik doe het niet express, echt niet.. ik heb er tenslotte ook niet voor gekozen.

De maanden verstreken en ik werd steeds positiever. Ik kán zwanger worden. Datgene van boven wat ervoor gezorgd heeft dat ik zwanger werd, heeft ons dat alleen maar laten zien om aan te geven dat er met ons niks aan de hand is het is alleen onze tijd nog niet. Vandaar dat ik al ‘vroeg’ een miskraam kreeg en er nagenoeg niet veel van heb meegekregen. Na een miskraam zou je zelfs vruchtbaarder zijn, niks van gemerkt. De pijnen in mijn stuit daarentegen werden alleen maar erger. Hoe lang moest ik nog door deze hel kruipen?! Wanneer waren wij eens aan de beurt? Intussen ging het leven gewoon door en kwamen er steeds meer en meer zwangerschapsaankondigingen. En dat terwijl wij nóg steeds met lege handen en een lege buik verder moesten.

Hoe speciaal zou het zijn, precies een jaar later op 26 september 2019, om wéér een positieve zwangerschapstest in handen te hebben? Dit zou überhaupt weer de eerste keer zijn dat ik een zwangerschapstest zou doen. Elke maand had ik inmiddels wel een positieve ovulatietest, daar moesten we het maar mee doen. Inmiddels zijn we dus 12 maanden en een aantal onderzoeken verder en datgene van daarboven had gelijk hoor, er is niks met ons aan de hand. Ik herhaal: ER IS NIKS MET ONS AAN DE HAND. Ik kan dit nog wel 1000x herhalen, maar het doet me alleen maar meer pijn. Het besef dat, ondanks dat er niks aan de hand is, wij na ruim 2 jaar nog ‘maar’ 1x zwanger zijn geweest, is bikkelhard. Buiten dat, zijn wij als mens zó ontzettend gevormd en ik ben er af en toe echt niet trots op maar geloof me, dit overkomt je. Je gedachtes gaan met je aan de haal, je voelt en zegt soms dingen die mensen niet kúnnen begrijpen. Dat hoeft ook niet, wees blij dát je het niet kunt begrijpen want dat zou betekenen dat je door dezelfde shit heen bent gegaan en dat gun ik niemand.

Het is vandaag 26 september 2019, dag 30 in mijn cyclus die inmiddels mooi elke keer 31 dagen telt. Een aantal dagen geleden heb ik met vriendlief een early zwangerschapstest gehaald om vandaag te kunnen testen. Zo bijzonder als het was dat we in de eerste ronde na het doktersbezoek zwanger waren, zo bijzonder zou het zijn dat ik in de eerste ronde na de HSG ook weer zwanger zou mogen zijn. Ook na de HSG is de kans op een zwangerschap weer een stuk groter dus hey, niks te verliezen. En omdat ik er nu alles op alles wilde zetten heb ik heel netjes na de eisprong geen alcohol meer gedronken. In de aanloop naar vandaag kreeg ik wel wat lichte symptomen maar zwangerschapssymptomen en menstruatiesymptomen liggen bij mij heel dicht bij elkaar. Ik moet je zeggen, ik was behoorlijk zenuwachtig voor vandaag. Ik kwam gisteravond niet in slaap en ben eenmaal toen ik sliep een aantal keer wakker geworden. 1x omdat ik droomde dat ik werd aangevallen door een leeuw. En omdat ik altijd zo nieuwsgierig ben heb ik meteen gegoogled om te kijken wat zo’n droom te betekenen had.

De wekker ging en met test en al liep ik de badkamer in. En nee mijn vriend en ik zijn niet net als die stomme Clear Blue reclame op de grond gaan zitten met de test in handen hoor haha.

Met deze test kan je 4 dagen voor je NOD testen, ik zit op 2 dagen voor NOD dus grote kans dat hij iets zou laten zien.

Ik ben er nu wel achter dat dit traject alles behalve mooi is. Want precies een jaar na mijn eerste positieve test heb ik een negatieve test in handen. Witter dan wit.. mijn menstruatie zit er dus weer aan te komen. Ik ben het geloof in datgene hierboven hiermee totaal verloren. Nee hoor, er bestaat niks daarboven. En als dat wel zo is dan hebben ze ons, wederom, enorm in de steek gelaten. Ik ben er zoooooooooo klaar mee. Notabene de eerste ronde na de HSG, ach flikker toch op. Als er al een grote kans is bij een stel ‘waarmee NIKS aan de hand is’ is het wel de eerste ronde na de HSG. Bah, ik walg ervan. Wat is de wereld toch oneerlijk. En ja ik weet dat ik dit schrijf terwijl ik hoog in mijn emotie zit, maar het boeit me niet. Niks boeit me meer. Ik ga even offline, ik ben dit alles spuug en spuugzat. Mijn vuurtje wordt steeds meer door iedereen en alles uitgeblazen, ik ben echt op aan het raken..

Lieve dames, ik wil jullie heel veel succes wensen. Dat succes is ons niet gegeven dus dat moet wel aan één van jullie toebedeeld zijn.

Heel veel liefs van een oververmoeide girl.